zondag 30 november 2008

Montecassino

Voor ik naar Rome kwam, was één van mijn kleinere wensen Montecassino te zien. Het is de plaats waar de grote stichter Benedictus het grootste stuk van zijn leven doorbracht. Benedictus heeft een zeer grote invloed gehad op de geschiedenis en nog steeds. Onze paus koos ook zijn naam naar deze heilige en hij is al de 16° paus die dat doet. Dat zegt genoeg. Hoeveel religieuzen leven niet volgens de regel van Benedictus?

Maar mijn plannen werden nog maar eens doorkruist door 'trein desastro'. Volgens de mooie site 'desastro' had de heen- en terugreis 2 uur 40' moeten duren . Het zijn er 5 uur 30' geworden...

Van de nood een deugd makend ben ik dan maar te voet naar boven gestapt, alles samen ongeveer 10 kilometer. Op zich al een bezinning: de abdij troont mooi boven op de berg. En zo krijg je langzaam een zicht op de omgeving, ook al was het weer niet zo denderend. Deze morgen tussen 5 uur en 5.30 uur hebben we hier een geweldig luidruchtig onweer gehad, wat de laatste weken zeer vaak gebeurt, met bakken water en hagelstenen... Toen ik aan de abdij kwam, was ze natuurlijk gesloten en moest ik volgens het schema aan de poort een uur wachten. Gelukkig ging het poortje na drie kwartier al open.

De beloning was enorm. Wat een abdij! Werkelijk heel groot en heel mooi. De kerk is prachtig. Ze werd op het einde van Wereldoorlog II door de Duitsers gebombardeerd en de nieuwe kerk werd in 1949 geconsacreerd. Ik zag het graf waar Benedictus en zijn zus Scholastica begraven zijn. De deuren naar de schitterende sacristie laten gelukkig een inkijk toe: er zit glas in de deuren.

En te voet terug naar beneden. Ik zat vijf minuten in de trein vol studenten en begon sirieus te regenen.

Geen opmerkingen: