Dit is het honderdste bericht op mijn blog. Het is een dagelijks ritueel geworden. En een hulp om mijn gedachten, ervaringen... te ordenen en te verwoorden. Ook om in contact te blijven met het thuisfront. De reacties op mijn blog of per mail doen me telkens deugd. Dank daarvoor!
Gisteren had ik dus 5,5 uur de tijd om te lezen, dank zij 'desastro'. Of hoe er aan elk nadeel een voordeel is. Natuurlijk las ik wat in Harry Potter: hoofdstuk twee van deel zeven.
Maar de meeste tijd besteedde ik aan de lectuur van een schitterend historisch verslag, dat me werd toegestuurd, over de 'Groote Oorlog' in de dorpen Nevele, Hansbeke, Poesele, Landegem, Merendree en Vosselare. Op Merendree na raken al die dorpen aan mijn geboortedorp Meigem, dat ook een paar keer vernoemd wordt. De auteur opende als eerste na negentig (!) jaar een pak documenten. Hij deed opzoekwerk in boeken, archieven, bij mensen (foto's...), enz. En geeft in zijn uitvoerige bijdrage een bijzonder concreet relaas. Zelfs welke boer op welke dag een varken van hoeveel kilo aan de Duitsers moest leveren. Feiten, harde feiten, die een goed zicht geven op wat die oorlog was, ook in het dagelijkse leven van de burgers, de burgemeester... Wat hebben die mensen afgezien! De wreedheid van de oorlog komt met zo'n verhaal sterk tot het bewustzijn. Wat moeten die mensen gehuild en gewanhoopt hebben. En toch deden ze verder, in hun onmetelijke ellende en pijn.
Laat ons bidden dat er 'nooit meer oorlog' zou zijn, nergens op aarde. Jammer genoeg zijn er nog steeds vele oorlogen. Kan de advent en kan Kerstmis de vrede dichterbij brengen? Ja, God kan dat, als Hij mag geboren worden in mensen. Als Hij mens mag worden in ons. Als Hij dus geïncarneerd mag worden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten