vrijdag 5 december 2008

Het gemeenschapsgebed

Het gemeenschapsgebed bestaat op gewone dagen uit de eucharistie met de psalmen en de meditatie (samen 70 minuten) en het avondgebed met avondwoordje (samen 30 minuten). Op zondag is er ook een half uur aanbidding van het Sacrament, maar dit is geen verplichting.

Deze gebeden worden goed voorbereid en het bidden gebeurt in de juiste sfeer. Bij alle inleidende woordjes, spontane voorbeden, de preek op donderdag en dergelijke gaat men naar de kern: God de Vader, Jezus de Zoon en de heilige Geest. Ook Maria komt vaak aan bod.

De vorm is uitermate klassiek. Men gaat eigenlijk nooit buiten de voorschriften van de Kerk. Alleen de liederen wisselen af en daarin zit zeker een flinke dosis jeugdigheid. Het traditionele blijkt ook uit het zingen van het Tantum Ergo en Salve Regina, het driemaal daags bidden van het Angelus en zo verder.

Onze jonge salesianen proberen toch wat eigen accenten te leggen, bevoorbeeld door de manier om de psalmen te bidden: niet zoals gewoonlijk in twee koren maar een solist, een solist en allen, op spontane wijze... Een enkele keer verzandt dit in het storend gebruik van vele boeken. Deze morgen bijvoorbeeld had ik voor de mis vijf boeken nodig. Dit is gelukkig een grote uitzondering.

In Vlaanderen gaan wij, salesianen, vrij(er) om met de liturgie. Na 3,5 maand ervaring hier te Rome, moet ik bekennen dat het gebed hier een belangrijkere plaats inneemt in het leven van de salesianen dan in Vlaanderen. Het geeft te denken.

Geen opmerkingen: