Vandaag is er groot feest in Mexico: feest van Maria van Guadalupe. Onze drie Mexicaanse medebroeders gingen deze morgen voor in het eucharistie, die eindigde met het lied dat alle kinderen in Mexico van buiten kennen: de 'Guadalupana', zowat het Mexicaanse 'Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen'. Vandaag komen er in Guadalupe ongeveer 250 000 gelovigen bidden. Reeds negen dagen bereidt heel Mexico zich op deze dag voor. En toen ik deze avond thuis kwam, vijf minuten nadat de maaltijd begonnen was, viel ik midden in een Mexicaans feest: Mexicaanse aperitief, Mexicaanse muziek, Mexicaanse hoed (zilverdraad op bordeauxrode achtergrond)... De sfeer zat er goed in!
Mijn kozijn en ik zijn naar de Vaticaanse Musea geweest (iets meer dan vier uur), naar de graven van de pausen, naar de Sint-Pietersbasiliek en op de koepel van dit prachtig gebouw, en tenslotte naar de Chiesa Nova (Filippus Neri). Mijn gast is voor de eerste keer in zijn leven in Rome. Zijn mond viel open: de ene verrassing in de andere. Toen hij in de Sint-Pieter kwam, kon hij geen woord zeggen, stond werkelijk paf... En dat betekent wat voor deze man die "niet op zijn tong gevallen is".
In de Vaticaanse musea hadden we gewed over een plafond in een zeer lange gang: de schilderijen op het plafond moesten achterste voren bekeken worden, in vergelijking met de richting van de rondgang. In het begin zei ik dat de richting halverwege misschien zou omdraaien. "Wedden van niet / wel"... En ik verloor het weddenschap, waardoor ik hem een lekker glas wijn moest betalen. We hebben er allebei intens van genoten. Maar jammer: ook bij de tweede poging om de Mozes van Michelangelo te gaan bekijken, was de kerk gesloten.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten