Schaduw

Toen ik naar Rome kwam, gaf iemand mij een boek mee: "De schaduw. Bevriend worden met mijn onbeminde deel" van Morbourquette. Van de formulering van de titel ben ik niet helemaal zeker: ik heb het boek met mijn familie meegegeven naar België, om het gewicht in mijn valiezen te verminderen, of liever binnen het maximum te houden, want ik heb hier natuurlijk boeken en cursussen gekocht. Dat boek heb ik tweemaal gelezen, wat ik zeer zelden doe. Maar het is dan ook heel, heel goed en voor mijn werk uiterst bruikbaar. Er zit ook een flinke brok in voor spirituele begleiders. Vooral in dit sabbatjaar, dat mij de ruimte biedt over mezelf na te denken en waar nodig zinvolle correcties door te voeren. Welnu, dan is het op zoek gaan naar mijn eigen schaduw niet alleen zeer nuttig, maar ook uiterst noodzakelijk.

Het boek is gebaseerd op de psychologie van Carl Jung, leerling van Freud. Het verschil is dat Jung duidelijk openheid laat voor en zelfs positief staat tegenover de godsdiensten. Eigenlijk zou iedereen dat boek eens moeten lezen en in zijn eigen leven toepassen. Het is een boek dat zeer lang nawerkt en een levensopdracht inhoudt. Eén van de sterke punten is, dat hij de mens doet kijken naar zichzelf, als hij moeilijkheden ondervindt met anderen. Maar het boek helpt ook reacties, woorden, gedrag van anderen te begrijpen, een voorwaarde om dan liefdevol met de ander om te gaan. Hij legt onder andere ook uit hoe de verliefdheid werkt, zowel op het moment dat ze opvlamt, als na de 'wittebroodsweken' én hoe men kan doorgroeien van verliefdheid naar liefde.

Ik moet dat boek natuurlijk teruggeven, maar van zodra het kan, zal ik het kopen: het is een echt werkboek, zoals bijvoorbeeld 'Liefde is een werkwoord' er ook één is. Ik ben zo dankbaar dat mij dit boek te leen werd gegeven!