Rome wordt vandaag door zeer donkere wolken overkoepeld, al komt de zon er af en toe een heel klein beetje doorheen. Het regent met bakken tegelijk. Het zou wel België kunnen zijn. Bliksem en donder maken het nog echter.
Toch verhindert dit niet dat ik van de stilte geniet. Voor de studie ben ik uiteraard heel veel tijd op mijn kamer. Ik heb geen behoefte aan radio, tv, muziek... De uiterlijke stilte weerspiegelt mijn innerlijke rust en stilte. Een zalig gevoel. Ze wordt nauwelijks door iets verstoord.
Gisteren voormiddag ben ik 4,5 uur op mijn kamer geweest om - op enkele kleinere onderbrekingen na - te studeren. Die stilte helpt om geconcentreerd te werken en toch zonder druk, zonder haast, zonder pressie. Er zijn geen deadlines en er volgt geen beoordeling van mijn werk. Niet het product telt, maar het studeren zelf. Mijn geest leeft zich uit: er wordt een diepe behoefte ingelost. Hier kan ik nadenken vanuit een stevige informatie en met diepe inzichten. Het aanbod van de professoren is geweldig: diep en breed en belangrijk. En alles interesseert me bijzonder sterk.
Ja, in mijn hart wens ik dat iedere mens dit zou mogen beleven.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Terwijl ik jouw blog lees,komen de woorden van een lied over de stilte naar boven.
"In de stilte gaat weer open, wat zolang verborgen was."
Ik bid voor jou. Moge die diepe stilte, innige stilte worden, waar je de vebondenheid met een God van en voor mensen mag ervaren als een genade waardoor nieuwe energie vrij kan komen.
Sjaloom,
Lieve
Een reactie posten