Gisteren ben ik naar de mis geweest in de salesiaanse parochie direct naast de universiteit. Een traditionale mis, zoals steeds in Italië, met een inhoudelijk heel goede preek, maar lang, zoals steeds in Italië. Weinig jongeren te bespeuren. Aan tafel was het een gewone zondag, behalve dat we als dessert een heel goed stuk fruittaart kregen.
Vandaag ben ik naar de mis geweest in de gemeenschap waar ik de eerste maand leefde. De preek was heel goed, maar lang, ook daar. Vanavond bidden we de rozenkrans met alle salesianen van de universiteit die thuis zijn voor al onze overledenen. Ik heb heel wat overledenen voor wie ik wil bidden, op de eerste plaats mijn goede ouders.
De hoofdnadruk lag in de twee preken op de verrijzenis van Jezus Christus, basis voor de verrijzenis van alle christenen.
Donderdagnamiddag gaan we het kerkhof bezoeken waar een aantal salesianen begraven zijn. We vieren daar de mis, bezoeken het kerkhof en blijven dan in die gemeenschap eten.
Voor de rest heb ik goed kunnen uitrusten en dan gestudeerd. Eén stuk heeft me bijzonder geboeid: "Is het religieus leven een betere vorm van christelijk leven?" Het antwoord is niet eenvoudig, maar wel verhelderend De tekst is één grote uitnodiging om te groeien in overgave aan Christus, dé Religieus bij uitstek, en Hem te volgen.
Wat is het aangenaam werken als buiten de zon schijnt! Even na de middag haalden we 24 graden...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten