Marko Rupnik

Vandaag organiseerde de universiteit een cultureel bezoek, voor elke faculteit een aangepaste activiteit. Zo gingen de studenten van sociale communicatie de RAI en Radio Vaticaan bezoeken. Filosofie ging naar de plaatsen van Bonaventura. Theologie ging naar Rupnik.

Marko Rupnik is een Sloveen en jezuïet. Hij is een uitmuntend christelijke kunstenaar, bijna altijd met moderne mozaïeken. Hij leeft en werkt met een groep mensen, die allen eerst moeten bidden, mediteren, aanbidden, samenleven, samen de keuken doen, de afwas, samen eten... en zo, als christelijke gemeenschap, werken ze samen aan de kunstwerken. Zo is er een prachtige kapel in het Vaticaan met een zeer groot werk van hen. Ook in Lourdes, Fatima en op andere plaatsen hebben ze prachtige mozaïeken gemaakt, soms zelfs zeer groot. Paus Johannes-Paulus II bezocht hun leef- en werkruimtes.

Rupnik vertelde twee uren, al zaten er ook twee kortere films in van 11 en van 32 minuten. Zijn visie vertrekt van het leed bij mensen: moorden, oorlogsslachtoffers... en van Christus. Het antwoord moet schoonheid zijn, verbonden met goedheid en liefde. Poësie redt de wereld, zoals Christus de wereld redt. Wat een visie! Hij heeft me zeer sterk geraakt. Hij maakte brandhout van de meeste moderne kunst en nog meer van de kritieken daarop. Van Gogh vindt hij dan weer een zeer groot kunstenaar.

We bezochten hun leefruimtes en het groot atelier, waar een zestal mensen aan eenzelfde kunstwerk aan het werken was. Hun kapelletje is werkelijk uniek. Het kunstwerk in hun refter stelt Jezus voor met Martha en Maria en met hun broer Lazarus. Een zuster vertelde. Wat een pracht, wat een diepe christelijke inzichten! Kunst met grote K. We zagen de techniek, de handelingen... Ook dat vond ik echt boeiend.

Collega's drukten mij op het hart dat ik die kapel in het Vaticaan absoluut nog moet gaan bezoeken. Zal ik dus ook doen.