Vandaag zijn we met onze gemeenschap op bezinning geweest, buitenshuis, in een mooi bezinningscentrum, waar zusters de gastvrouwen zijn. Het ligt aan de rand van Rome, zodat we ook konden wandelen. Na de middag zette ik er flink de pas in en was een uur onderweg. Ik kwam voor de tweede keer een herder met schapen en enkele geiten tegen. Ook hier vlak achter de universiteit, waar ik vaak ga wandelen, komt wel eens een herder met zijn kudde.
Deze morgen sprak de secretaris van onze algemeen overste. Hij is Spanjaard en doctor in de bijbelexegese, gespecialiseerd op Paulus. Waw! Achttienkaraats! De kern van ons geloof. Hij raakte mij heel, maar dan ook héél diep. Elke zin was een nagel op de kop, een gouden nagel. Het beste wat ik tot nog toe hoorde, al kwam Rupnik ook zeer dicht bij dat niveau, maar je kan moeilijk appels met peren vergelijken. Er was veel tijd voor stilte, bezinning, gebed, aanbidding, overweging... De spreker heeft me geholpen om tot een zeer diep niveau van het christelijk gebed te gaan. Christus centraal, Hij, en Hij alleen. Door Hem gewild en gekozen zijn wij, om Hem te volgen en Hem en zijn evangelie te preken met héél ons leven. Ja, om héél stil van te worden. Waar zal dit voor mij toe leiden na dit jaar? Hij weet het op dit moment, en Hij alleen.
Deze namiddag was er een uur aanbidding van het sacrament, in gemeenschap. Een mooi uur, met een korte periode van gebeden in het begin en bij het einde en voor de rest stilte.
Tenslotte hadden we een uur om in vier taalgroepen (Italiaans, Spaans, Frans en Engels) van gedachten te wisselen over de armoedebeleving in onze gemeenschap. Ik koos voor de Engelse groep. Moeilijk onderwerp, omdat we over zo weinig informatie beschikken omtrent de geldbesteding van de gemeenschap en over het persoonlijk leven van de medebroeders. Wel goed dàt we erover nadenken.
Alles samen weer een mooie, zinvolle dag, alleszins voor mij.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Dag Eric,
Ik ben heel stil geworden bij het lezen van dit stukje . Geraakt worden door God en Zijn woord : de oorsprong en het blijvend fundament van geloof ligt in de ontmoeting met God en Zijn Woord, in de ontmoeting met Christus.
Gods Liefde is weerloos.
Het is telkens weer een 'genade' te ervaren dat Christus de mens zoekt . De doorbraak van de Liefde in Paulus'bestaan was juist die ontmoeting met de levende Christus. Het geloofsleven is geen contract van een levensverzekering met God. Dan wordt het een eigen presteren , je zou het kunnen vergelijken met een 'geestelijke storting'. Jezus doorbreekt dit Godsbeeld. Liefde kan men niet verdienen, men kan ze enkel ontvangen. Het is een worsteling, telkens opnieuw om in te treden in de logica van de Liefde, die onze logica overstijgt.
Samen met jou bid ik dankbaar voor het wonder van ontmoeting, voor het wonder van jouw gegevenheid en openheid.
Lieve
Een reactie posten