Deze week heb ik veel gewerkt aan een powerpointpresentatie over mijn verblijf in Israël. Mensen vragen namelijk om mijn foto's te mogen zien, maar het is onmogelijk om 5700 foto's te bekijken. Nu heb ik een overzicht gemaakt met 250 dia's, dat bijna klaar is.
Toen ik aan mijn sabbatjaar begon, had ik vele vragen. Onder andere of ik een crisis zou doormaken. Stil vallen gaat wel eens meer gepaard met het verwerken van zaken uit het verleden. Mijn belangrijkste vraag in dat kader was, in hoeverre ik besmet was met het activisme, een zeer verspreide ziekte. Na een uitermate actief leven plots een jaar zonder verantwoordelijkheid over anderen moest dit alleszins duidelijk maken.
Crisissen zijn normaal in een mensenleven en helpen de mens om één en ander uit te zuiveren, om te groeien. Het mensenleven is geen mooie lijn, maar gaat op en af en soms zijn er hoge bergen, waar men overheen moet klimmen. Of diepe dalen, waar men moet uit zien te komen. Maar ik heb dus geen crisis doorgemaakt. Het is zelfs verrassend kalm geweest. Ik heb al mijn energie kunnen gebruiken om te studeren, mensen te ontmoeten, te genieten, ervaringen op te doen, te bezinnen en te bidden...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten