donderdag 14 mei 2009

Evaluatie Israëlperiode

Het is onze laatste dag hier in Israël. Morgen dit uur hang ik in de lucht. Tijd voor een evaluatie. Het is zonder meer een bijzonder hoogstaande ervaring geworden. Het bijbelprogramma beslaat alle mogelijke terreinen en is voor elk terrein uitstekend! Ik noem enkele van de meest waardevolle elementen:
  • een zeer hartelijk onthaal en bijzonder aangename sfeer in dit klooster
  • een perfecte organisatie
  • de lessen waren goed tot zeer goed; ik voel me nu meer thuis in de Bijbel
  • de studie-uitstappen waren talrijk en van hoge kwaliteit
  • de combinatie tussen studie en bezoeken in het veld was uiterst geslaagd
  • er was veel vrije tijd, die we zelf konden invullen; er waren veel tips om waardevolle plaatsen te bezoeken
  • de groep was ernstig en goed
  • de duur van het programma viel me heel erg mee: 108 dagen is een mooie periode en langer hoeft het niet te duren
  • er was veel ruimte om elkaar beter te leren kennen
  • voor mij was het een zeer goede, praktische taalcursus Engels; het viel me zeer goed mee om alles te volgen; ik heb het woordenboek amper gebruikt
  • de Belgische professoren waren zonder uitzondering excellente lesgevers
  • het bezoek van mijn beide broers met mijn schoonzussen en een broer van één van hen betekende voor mij een duidelijke meerwaarde.

Bij een evaluatie hoort ook de vraag wat niet zo goed was of zelfs slecht. Niets viel me absoluut tegen. Als ik dan toch iets wil noemen:

  • de cursus over de Romeinenbrief was niet goed voor mij
  • sommige cursusleden plaatsten hun eigen individuele plannetjes soms teveel boven het groepsgebeuren
  • de Engelstaligen deden iets te weinig moeite om de niet-Engelstaligen er volkomen bij te betrekken.

Maar ik voel me boven alles héél dankbaar dat ik dit alles heb mogen meemaken. Het is heeft me onnoemelijk veel verrijkt. Ik beschouw het als een privilege. Mijn oude droom van ongeveer 30 jaar oud is in vervulling gegaan en hoe! Ik heb een heel diep gevoel gehad me hier volkomen thuis te voelen, zowel in dit klooster als in de stad Jeruzalem als in dit land. Het land dat God heeft uitgekozen om geschiedenis te maken met zijn mensen. En dat ik hier mocht zijn en wel zo lang, hier waar Abraham, Isaäc, Jakob, Mozes, Elia, Amos, David, Salomon en zoveel andere profeten en koningen, alsook Maria en Jozef, Jezus, Petrus, Paulus en de andere apostelen en leerlingen en zovele heiligen na hen geleefd, gewoond en gewandeld hebben. Al die boodschappen heb ik nu op een andere manier mogen leren kennen, namelijk in direct verband met de aardrijkskunde van dit ongelooflijk boeiend land, waar ik zeker nog ooit hoop terug te komen. Als God het wil.

Geen opmerkingen: