Dag 100 - afscheid - tempelplein - Orthodokse Kerken

Ik voorzie dat ik zaterdagvoormiddag de foto's kan invoegen voor de voorbije twee weken... Even geduld nog a.u.b.

Gisterenavond was het onze laatste Jerualemavond samen als familie. Mijn schoonzus zong het derde lied, de twee laatste tijdens de eucharistie van dinsdag en gisteren. De groep is er heel dankbaar voor, evenals voor de lekkere Belgische chololade, die mijn familie meebracht! Na een goed glas Hebronwijn namen we afscheid, vol dankbaarheid en diepe verbondenheid. Natuurlijk ook wel vermoeid, maar de vreugde was er niet minder om. Ik voel me een uitzondering met dit dubbel familiebezoek. En ik ben blij dat ze alweer een valies vol boeken en ander materiaal wilden meedoen. Anders zou ik niet geweten hebben hoe ik alles in België moest krijgen.

Ik vergat gisteren nog te vermelden dat we in Hebron ook twee kortere stops hadden. Eén bij een man die kamelenvlees verkoopt. Maar het interessantse van de twee was toch de stop in een glasblazerij en ceramiekbedrijf. We konden de ambachtsmensen aan het werk zien, tot en met de artiesten die de motieven schilderen en/of inkleuren.

Deze morgen leidde een salesiaanse professor onze groep twee uren rond op het tempelplein. Zijn uitleg was heel interessant. We hoorden veel nieuwe dingen. En hij vertelde het op een zeer beminnelijke wijze. Nu versta ik waarom de moslims ons niet meer binnen laten in de moskee en de rotsdom. Charon ging op 28 september 2000 plots met meer dan 100 soldaten op het tempelplein, wat voor de moslims een ware provocatie en bedreiging was. Zoals iedereen mocht ook hij er komen, maar met slechts een paar lijfwachten. Sindsdien dus de fameuze maatregel.

Onze professor over de oosterse Kerken legde vandaag zeer duidelijk uit hoe de verhouding is tussen de 23 (en meer) orthodokse Kerken en hun relatie tot onze Kerk. Er is wel een goede 'gemeenschap' tussen die 23 Kerken, dus anders dan tussen de protestantse Kerken. Sinds Vaticanum II is er een positief toenaderingsproces bezig met de orthodokse Kerken en men bereidt een pankerkelijk concilie voor, dus over alle verschillen tussen orthodoksen en katholieken heen. Zelfs de agenda ligt omzeggens vast. Maar het zal nog een hele tijd duren, eer dit concilie zal plaats vinden. Nog heel wat struikelblokken moeten eerst opgeruimd worden, zowel binnen onze Kerk, als binnen en tussen de orthodokse Kerken. Ingewikkeld is het alleszins. Maar de lessen waren heel leerrijk.

Vandaag is het dag 100 van ons bijbelprogramma. Dus nog maar 8 te gaan. De sfeer ademt reeds het afscheid en de afronding in. En dus ook de terugkeer naar onze thuislanden. Het zal nu enorm snel gaan, temeer omdat er nog veel interessante activiteiten op het programma staan.