Een heel belangrijke activiteit van gisteren heb ik tot vandaag bewaard. Gisteren werd in de Sint-Pietersbasiliek de twaalfde bisschoppensynode afgesloten. Het onderwerp was de bijbel. Dat onderwerp past bijzonder goed bij dit paulusjaar.
Met ons viertal hebben we die viering meegemaakt. De paus ging uiteraard voor en alle synodevaders waren aanwezig. Een mis van meer dan 1,5 uur. Wel lastig, want we hebben heel de tijd moeten recht staan. Jammer dat er in onze buurt zoveel gebabbeld werd, want daardoor kon ik de preek niet volgen, tenzij hier en daar een stuk. Zo verstond ik de woorden die de paus tot de bisschoppen en katholieken van China richtte, heel bemoedigend. En ook nu weer de mooie gezangen, met prachtige solostemmen.
Eén van de drie dames had in haar documentie iets gevonden van de Capo Santo, een kerkhof in het Vaticaan, waar trouwe katholieken begraven zijn, die Duits en Nederlands spraken. We mochten inderdaad zowaar voorbij de Zwitserse wachten en een politiebeambte, zomaar het Vaticaan in, om naar dat kerkhof te gaan. Er liggen vooral Duitssprekenden, maar we erkenden toch ook enkele Nederlandse en Belgische namen. Ook dat kerkhof was een nieuwigheid voor mij. We waren wel verrast daar een tractor te zien rondrijden! Op een aanhangwagen lagen grote houten blokken die men voor een heel brede trap of een podium zou kunnen gebruiken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten