Goede Vrijdag

Gisteren hadden we om 17 uur de Witte Donderdagviering hier in de basiliek van het convent. Ik mocht mee voorgaan en op het einde voor de wierook zorgen. Ik had me opgegeven om me de voeten te laten wassen. En opnieuw greep me dat gebaar heel diep aan. Je làten beminnen is zoveel moeilijker dan beminnen. Ons priesterfeest was 's middags reeds gevierd met wijn en al, zodat we een gewoon avondeten kregen.

Om 19.45 uur vertrokken we naar een rustige hoek van de olijfberg, waar we een kort stukje uit het lijdensverhaal hoorden (Jezus' doodstrijd: "Niet mijn wil, maar uw wil geschiede"), met dan een half uur stilte. Wat spreekt de stilte dan sterk! Ik heb nooit zoals daar ingezien dat Jezus MOEST sterven. Er was geen andere weg om zijn roeping te vervullen. Om ALLES met God te verbinden, dus ook de dood! Vooral de dood. En zó heel de mensheid te bevrijden van de dood. Er is namelijk geen verrijzenis uit de doden mogelijk zonder te sterven.

Met het lied 'Ubi caritas' trokken we dan biddend naar de kerk waar Petrus' drievoudige verloochening herdacht wordt. Ik las er in stilte het lijdensverhaal tot het moment dat Jezus voor Pilatus gebracht wordt. En kwam biddend terug naar het convent.

Deze morgen verzamelden we om 5.45 uur in het Litostrotos, hier in de kelders van het convent. En we deden de kruisweg met als eerste statie dus hier en de laatste aan de H. Graf- of Verrijzeniskerk. Het was heel stil in de Via Dolorosa, die bijna verlaten was. De verschillende staties konden dan ook diep doordringen. Er werd telkens een passend lied gezongen om naar de volgende statie te gaan, allemaal Taizéliederen. En bij elke statie was er een stukje evangelie uit het passieverhaal, een gebed en voorbeden. We hebben dus ook voor jou gebeden! Raar maar waar: de H. Grafkerk was dicht! En zelfs heel deze voormiddag. Jeruzalem blijft verrassen.

Om 15 uur hadden we hier in het Litostrotos een heel serene en daardoor zo betekenisvolle viering. Het lijdensverhaal volgens Johannes werd voorgelezen met heel goede duidingen. De naam van ons convent is 'Ecce Homo' (Zie de Mens), de woorden die Pilatus HIER over Jezus uitsprak. Uiteraard was er de kruisverering en de communiedienst zoals overal ter wereld. En we gingen in stilte weg.

Heel deze dag kwamen groepen voorbij ons convent: ze deden de kruisweg. We hoorden ze in veel verschillende talen het lijdensverhaal lezen, bidden en zingen. Ook heel wat jonge mensen. Om 11.30 uur was er de grote kruisweg met de patriarch en de franciskanen. Duizenden mensen waren erbij. Op de tweede foto zie je hoe soldaten moslims verhinderen om naar de Al Aqsamoskee te gaan: veiligheid heet het dan. Maar na de grote drukten mochten ze toch gaan, zodat ze op tijd in hun vrijdaggebed konden zijn. De foto is getrokken vanop het dakterras van ons convent. De straat loopt dwars doorheen ons gebouw.