Zalig Paasfeest. Alleluia!

Aan alle bloglezers wens ik van harte een Zalig Paasfeest! Moge de verrijzenis van Christus je vervullen met hoop en vreugde. Moge de verrezen Christus in jou wonen en door jou in vele anderen. Moge het geloof in de verrijzenis van alle overledenen je troosten en doen hopen. Moge er daardoor een diepe sjaloom (vrede) in jou en in al jouw relaties aanwezig zijn. En moge niets, maar dan ook niets, dat geloof en die hoop vernielen.

Gisterenavond om 21 uur vierden we hier de paaswake. Het begon op het dakterras met het ontsteken van het vuur. Ik mocht dan de paaskaars (foto) dragen, waarin eerst de vijf nagels gestoken werden. Het was een heel intense viering hier in de basiliek, met zes lezingen en zinvolle symbolen. De viering duurde twee uren. Daarna was er de gelegenheid om elkaar een zalig paasfeest te wensen bij een kop koffie of thee.

Deze morgen was ik om 7 uur in de H. Graf- of Verrijzeniskerk, die in langs een verlaten Via Dolorosa (foto) bereikte. Waar beter ter wereld dan juist dààr kan men op Paasmorgen Jezus' verrijzenis vieren? De alleluiazangen - die ik meestal uit volle borst kon meezingen - raakten me diep en vervulden me met de ware paasvreugde. HIER is Jezus verrezen. HIER zijn Maria Magdalena en de andere vrouwen naar het lege graf gegaan. HIER zijn Petrus, Johannes en de andere apostelen naar het graf gegaan. HIER is Jezus aan hen verschenen. HIER te Jeruzalem. Nog altijd kan ik dit niet bevatten: dat ik hier mag zijn op Pasen, hier te Jeruzalem. En wel op de plaats zelf waar de verhalen zich afspelen. Dit is het belangrijkste aspect van deze viering, die alles samen duurde van 8 tot 11 uur. Na de gewone viering die iedereen kent, gingen de voorgangers met het koor en de hoogwaardigheidsbekleders viermaal rond het graf. Ze stoppen viermaal en telkens wordt een ander verrijzenisverhaal gelezen en een daarbij passend lied gezongen. Veel alleluiazangen uiteraard. Ik kon niet mee voorgaan, omdat je daarvoor een speciaal ticket moest hebben en er waren er maar 30, die lang op voorhand de deur uitgegaan waren.

Maar! De viering is een voorbeeld van de slechtste liturgie die ik ooit meemaakte. En een voorbeeld van hoe je op een zeer efficiënte manier grote chaos organiseert. Stel je voor dat je in één kerk twee vieringen hebt. Eén in de voorste helft van de kerk met koor, orgelmuziek, processie en al. En één achteraan, eveneens met processie, zangen, enz. Wel, dàt is precies wat men hier doet. De katholieken vieren Pasen aan de voorkant van Jezus' graf, de orthodoksen vieren palmzondag aan de achterkant. Midden onze viering kwam een drietal groepen orthodokse christenen met palmen en hosannaliederen dwars door de katholieke christenen! Niemand heeft een woord van de preek verstaan en ook de andere gebeden kan niemand volgen. Ik denk dat de patriarch zijn eigen stem niet kan horen. Gelukkig zijn er boekjes, waarin we alles (op de preek na) goed konden volgen. Tot overmaat van ramp proberen enkele dikke madammen toch doorheen de opeengestapelde menigte naar voren te drummen. Fotografen willen toch een foto vanop de eerste rij en verdwijnen dan even snel als ze gekomen zijn. Bij de communie nemen functionarisssen een reeks banken weg. En velen komen zomaar de kerk binnen, al pratend en commentaar gevend. Een Egyptische reisleider gidste zijn groep dwars achter mijn rug door naar de achterkant van het graf.

Ik ben blij dat ik Pasen kon vieren in de heiligste plaats van alle christelijke kerken, maar ik zou het nooit meer doen. Vier uren rechtstaan is heel slecht voor de rug. Terug thuis gekomen moest ik een uur op mijn rug liggen met de benen in een winkelhaak om terug te normaliseren.

Ik zie uit naar de paasmaaltijd om 19 uur. Want ook vandaag was er hier een picnic op zondagmiddag, zoals op alle zondagen. Ook de volle zon bij 28° helpt om vreugdevol te zijn!