Witte Donderdag - orthodokse Hemelvaartkerk

Deze morgen was ik net op tijd - om 8 uur - aan de H. Graf- of Verrijzeniskerk om de voorgangers van de grote Witte Donderdagviering te zien aankomen en binnengaan. Het is een indrukwekkende stoet met meerdere bisschoppen en vele priesters, vooral franciskanen. De viering zelf zou om 8.30 uur beginnen, maar men startte reeds om 8.20 uur. Deze viering duurde bijna drie uren. Ze vond plaats voor het graf van Jezus. Echter zonder micro, wat toch een grote handicap is voor wie niet dicht bij de voorgangers en lezers zit of staat. Ik had me echter overslapen en was dus te laat om zelf als priester gekleed mee voor te gaan.

Het heeft natuurlijk een grote betekenis de Witte Donderdagviering op die plaats te mogen vieren. Alleen al de stad - Jeruzalem - waar het Laatste Avondmaal heeft plaats gevonden. Een avond met een heel diepe betekenis voor alle christenen en voor de priesters en diakens in het bijzonder. Ik werd diep getroffen door de voetwassing: de patriarch legt dan het pallium, het keppeltje en de kazuifel af en omgordt zich met een linnen doek om de voeten van 12 mensen te wassen. Wat kan een simpel gebaar zo'n grote betekenis hebben en de kern van onze godsdienst zo goed uitdrukken! Niet heersen, maar dienen. Maar meteen weten we allen hoe moeilijk dat is. Toch is Jezus ons daarin voorgegaan. De eucharistie is op een andere manier de samenvatting van heel ons geloof. Mijn priesterschap hier te Jeruzalem - aan Jezus' graf - mogen vernieuwen en dieper dan ooit doorleven is een grote genade. We waren met minstens 200 priesters, en ook dat heeft een diepe betekenis: men is nooit op zijn eentje een christen en nooit op zijn eentje priester. Op de tweede foto zie je een glimp van heilige vaten. Er wordt zalf gebruikt voor volgende sacramenten: doopsel, vormsel, wijdingen, ziekenzalving. De patriarch wijdde de chrisma's. En zo waren we verbonden met al die groepen mensen, vooral hen die dit komende jaar die sacramenten zullen ontvangen.

Daarna trok ik naar de top van Olijfberg. Het was immers de enige kans die ik had om de orthodokse hemelvaartkerk te bezoeken, die slechts open is op dinsdag- en donderdag op momenten dat wij les hebben. Vooral de hoge toren valt op. Je ziet hem van overal in Jerzualem staan, ook vanop grote afstand. De toren staat in een klooster. Binnen de omheining staat ook een kerk, die men aan het restaureren is en een kapel die men aan het poetsen was. Zo heb ik nu alle drie de hemelvaartkerken gezien.

Ik wens elke priester en diaken van harte proficiat met de priester- en diakenwijding. Moge Christus zelf priester zijn door jou! Daar bid ik voor.