Toen we gisteren met ons twee na het zingen van het intredelied aan het altaar stonden, verraste mijn confrater mij door mij op het einde van zijn inleiding te vragen voor te gaan in de eucharistie. Eerst weigerde ik, maar zijn aandringen en de aanmoediging van de aanwezigen deden me beslissen toch voor te gaan. Onvoorbereid dus. En in het Engels... Maar het werd een prachtige viering, die veel voor mij betekende. Op het einde heb ik nog een kort woordje gezegd over het prachtig geschenk van de roeping van elk van ons en over de mensen die God ons geeft om ons te steunen. Ik vertelde kort over mijn zilveren priesterfeest.
Vandaag en morgen zijn twee rustdagen voor mij. Er volgen namelijk nog twee zware weken. En ik had heel wat voor te bereiden. Dat zal later nog duidelijk worden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Dag Eric,
Mooi, hoe je dit feest zo 'zinvol' kon en mocht beleven.
Moge die 'roepstem' van een God, die Vader is voor ieder van ons
een fundament zijn om jouw nieuwe zending te ontvangen als gave,als geschenk. Moge je diep ervaren dat
Hij je uitnodigt om 'visser te zijn van mensen' , om'herder' te zijn, om 'al wat verloren is te redden', om mee te bouwen aan dat Rijk van God, hier op aarde.
Ik wens jou veel 'inspiratie' toe in het voorbereidende werk. je maakt me wel nieuwsgierig !
Van harte,
Lieve
Een reactie posten