Om 8 uur vertrokken we deze morgen met vier naar de vijfde en laatste plaats, waar men beweert het echte Emmaüs te zijn. Maar na een uur kwamen we te weten dat één van ons zijn paspoort niet mee had, en hij moest dus terugkeren, want Emmaüs-Qubeibe ligt in Palestijns gebied. Jammer, want het is echt een prachtige plaats, verzorgd door een paar franciskanen. Na drie uren (voor 11 km) bereikten we het complex van vele gebouwen, waaronder de kerk (foto 2). We kregen al direct een koffie met een gezellige babbel. Als je in de kerk komt, valt direct het Emmaüstafereel boven het altaar op (foto 1). Ook de vele glasramen en het fronton boven de ingangsdeuren beelden aspecten van dit rijk verhaal uit. Heel mooi zelfs! Ik vond er ook veel kaartjes, een brochure, bidprentjes met mooie taferelen op het Emmaüsverhaal. We waren het er alledrie over eens: dit is de mooiste Emmaüsplaats waar je het beste het verhaal ziet. We verstaan dan ook niet waarom onze bijbelgroep niet naar Qubeibe gaat, temeer omdat we woensdagnamiddag vrij waren.
Met ons drieën vierden we daar de eucharistie. Ik was diep gelukkig dat ik juist dààr als priester mocht voorgaan. Uiteraard gebruikten we het Emmaüsverhaal. De twee zusters participeerden zeer intens en persoonlijk in de viering. Een onvergetelijk moment.
We aten in de tuin, zoals de franciskanen altijd hebben: gezellig, veel groen en bloemen en hier zelfs wat dieren (foto 3). Het lekker weertje (ongeveer 20°) en een wijds uitzicht verrijkten de dag nog tijdens onze picnic.
Op de terugweg bezochten we het graf van de profeet Samuël. Een groot gebouw, waarin ook een synagoge en moskee zijn ondergebracht. Op het dakterras heb je een heel mooi vergezicht, onder andere van Jeruzalem en Rammallah. We bezochten ook het graf zelf, dat zeer verzorgd is. Er ligt een grote witte doek over de tombe, die bovenaan rond is: een halve cilinder op een rechthoekige basis.
Bij het checkpoint kregen we zowaar zeer koel water van de soldaten, die ons in het doorgaan hadden afgeraden naar Qubeibe te gaan en ons zelfs bijna een omweg lieten maken, die niet nodig was. Zoals altijd dus ontmoedigt men mensen om in Palestijns gebied te gaan. Maar dat kon onze vreugde niet temperen, toen we om 16.45 uur terug in Jeruzalem kwamen. Dit was werkelijk de meest complete Emmaüservaring: van Jeruzalem te voet naar Emmaüs, daar het eucharistisch brood breken, en te voet terug naar Jeruzalem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten