Om 6.10 uur moesten we klaar zijn voor vertrek. Het ging met de bus langs de autostrade langs Tel-Aviv richting hartje Galilea. Eerste stop: Megiddo. Megiddo is een eigenaardige ronde heuvel met een plat vlak, midden in de vruchtbare Yisreelvlakte. Onze joodse leraar (altijd hij) raakt er alweer niet over uitgepraat: "Misschien wel hèt archeologisch punt op aarde. En waar de archeologie haar methoden uitgeprobeerd en op punt gesteld heeft". 10 000 jaar geschiedenis met 25 historische lagen boven elkaar. Elke laag heeft zijn verhaal. Daar het in het zicht van Nazareth ligt, heeft Jezus zeker deze heuvel gekend. Op de foto links zie je een wondermooi resultaat. Met in het midden een cirkelvormig verhoog. Wellicht een offeraltaar. Er konden zeker een achttal stieren tegelijk op. Wie de bijbel wat kent: lees het verhaal van Elia en de honderd profeten van Baal (1 of 2 Koningen), waarin ook de verschrikkelijke Izebel optreedt. Of het conflict tussen de stammen van Israel en de oorspronkelijke godsdienst, al geloofde die ook in één God en kwam ook in die naam 'El' of 'Al' voor, de godsnaam voor de joden.
Vandaar naar Zeppori of Sepphoris, iets meer ten noorden, tegen de Karmelbergen aan. Nazareth moet een satelllietstadje geweest zijn van deze uitermate belangrijke en grote archeologische site, met ooit 18 synagogen, wat een enorm aantal was in die tijd. Ook hier moet Jezus geweest zijn. Jezus, een rabbijn zoals er zoveel rabbijnen geweest zijn. Er is een Grieks theater uit de tijd dat de Grieken en later de Romeinen er de plak zwaaiden. We konden een prachtige Romeinse mozaiekvloer bewonderen. Daarvan is wellicht 'de Mona Lisa van Galilea' het mooiste onderdeel (foto rechts). De tinten roze van haar wangen zijn zo artistiek gekozen en geplaatst, dat het een uitzonderlijk mooi resultaat geeft.
Natuurlijk vertelde de leraar zoveel meer, dat enorm boeiend om weten is. De Egyptenaren die binnenvielen met hun tactiek, het water dat ooit tijdens het smelten van de noordelijke ijsschots door deze Yisreelvlakte tot in de Jordaan en zo naar de Dode Zee vloeide...
We keerden terug doorheen de stad Nazareth naar de Jordaanroute richting Jericho en vandaar terug naar Jeruzalem. We zagen twee UN-busjes, een checkpoint en een grensovergang met Jordanie. Dit land zagen we trouwens vele kilometers lang links van ons. Van de Jordaan geen druppel gezien. Maar dat komt nog.
1 opmerking:
Mooi, als je op de foto's klikt zie je ze op schermgrootte! De mozaïeken zijn adembenemend mooi!
En zo te zien is de zon er goed aan het branden! Smeren maar... en een keppeltje zal niet genoeg beschermen!
Groetjes!
Een reactie posten