Dit sabbatjaar wordt ongetwijfeld ook zéér sterk getekend door kunst. Dat was zo in Rome en nu is dat niet anders. Grote kunst in kerken, vloeren... maar ook in kleinere voorwerpen. Religieus en niet-religieus. De middenste foto is een detail van het kruis rechts. Het hele kruis is iets meer dan een meter hoog, volledig in hout en vol bijbelse taferelen. Hout spreekt me altijd sterk aan. Ik vind het een warm materiaal. En het heeft zeker ook veel te maken met mijn opvoeding: mijn vader was een timmerman.
Van mijn gemeenschap kreeg ik, net als elke medebroeder, met nieuwjaar het boek dat ik gevraagd had: Kard. Walter Kasper, Dienaar van de vreugde. Leven als priester, dienen als priester, Lannoo, Tielt, 2008, 174 p. Uitermate goed! Wat de auteur over de priester zegt, gaat ook in sterke mate op voor religieuzen en voor geëngageerde christenen. Maar eigenlijk zou elke christen dit eens moeten lezen. Want er zit een prachtige visie in, die ons een stap vooruit helpt in de opbouw van de Kerk van de toekomst. Hij trekt radicaal de kaart van de priesters die in gemeenschap leven. Een sterke aanrader!!!
Deze voormiddag was weer een hoogvlieger. Onze Vietnamees had het de hele voormiddag over de eerste achttien verzen van het Johannesevangelie. Met wat voor visie! Wat is het evangelie prachtig. De professor vertelde alweer wat meer over zijn leven. Hij verloor zijn moeder toen hij twee jaar was en van al zijn broers en zussen (ze waren met zes), is alleen hij nog in leven. Toch beschikt hij over een prachtige dosis humor. Zo'n mensen ontmoeten is op zich al een genade.
1 opmerking:
Dag Eric,
Moge al deze mooie dingen, rakende woorden en diepmenselijke ontmoetingen voor jou een bevestiging zijn van je 'priester-zijn', van je roeping .
Van harte,
Lieve
Een reactie posten