Gisterenavond was werkelijk een héél mooie avond. We dronken onze salesiaanse wijn, aten lekkere hapjes, praatten ronduit... En toen begon men te zingen, zelfs te dansen, iets leuks te vertellen... Er waren zelfs dansliederen (foto rechts). We hoorden Frans (Canada), Spaans, Engels (Ierland), Koreaans enz. Een onvergetelijke avond. De bisschop herhaalde vandaag nog eens dat dit voor hem elke week zo mag zijn, of op zijn minst om de twee weken. Je ziet hem op de foto een nummertje brengen over een ezel.
De oorstopjes doen wonderen: voor het eerst om 4.51 uur nauwelijks de oproep tot het moslimgebed gehoord. Wanneer zal ik het eens niet horen en gewoon doorslapen? We hebben allen medelijden met de inwoners van Jerzualem die tot vijfmaal per dag dat luid bidden moeten aanhoren.
Met drie zijn we opnieuw naar de Burcht van David geweest, de prachtige tentoonstelling over 4000 jaar Jeruzalem en Israel. We namen de twee Indiers mee, die dit donderdag niet hadden kunnen zien, want morgen zal de joodse leraar van die tentoonstelling vertrekken. Wat is hier gevochten geweest! Wat is hier verwoest en gebouwd geweest! Hoeveel heersers hebben hier de plak gezwaaid en hun stempel op de stad gedrukt! Wat een geschiedenis!
Op zondagmiddag moeten we steeds een picnic gebruiken (geen keuken). Ik deed dat hier ter plaatse en ontmoette daarna gedurende een uur een plaatselijke heilige: Sint Siesta. Daarna trimde ik de foto's van de tentoonstelling van deze morgen tot een mooie reportage van 230 foto's. Ik ben klaar voor de tweede week Jeruzalem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten