Einde geschiedeniscursus - presentatie boek

De eerste cursus is voorbij: 4 000 jaar geschiedenis van Israël. Ja, we verstaan nu beter de situatie in dit vreemde land, de verhoudingen tussen de inwoners van Israël en de inwoners van de Westbank en Gaza. Complex, complex, complex! Er zijn nog steeds 800 000 (!) vluchtelingen, Arabieren, die tijdens de twee oorlogen ('48-'49 en '67) wegvluchtten uit de gebieden die de joden veroverden en die nog steeds niet als burgers erkend zijn, noch in de Westbank, noch in Gaza, noch in de omliggende landen. En dan de joden die in de Westbank en in Gaza leven (de nederzettingen) en de Palestijnen die in Israëlisch gebied leven. En zo meer. En zoals ik al eerder zei: Israël weet niet wat te doen met het statuut van de Westbank en Gaza. Rabin boodt ze ooit aan Arafat aan, maar die weigerde... Zeker niet als Israëlisch gebied uitroepen omwille van de democratie: de verhouding joden-Palestijnen zou zowat 50-50 zijn... Stel je voor dat de Palestijnen in de Knesset de meerderheid van de zetels halen... Toch gelooft onze leraar dat de huidige situatie, met de huidige grenzen tussen de Israëlische gebieden en de Palestijnse, zal doorgroeien tot twee afzonderlijke staten. Maar het proces verloopt héél, héél traag.

Daarna zijn we met de vier salesianen en een zuster naar de salesiaanse gemeenschap geweest, waar we bijna twee weken geleden het Don Boscofeest mochten meevieren. Deze keer werd een boek voorgesteld. De tweede man van links is een Italiaanse salesiaan. Hij las 1 500 boeken over de eenheid van de christelijke Kerken hier in het Oosten en vatte ze samen en biedt in zijn boek de lijnen aan om ze te raadplegen. Er waren twee bisschoppen aanwezig (de derde en vierde van links), alsook een vertegenwoordiger van de Grieks-katholieke patriarch (de eerste van links). Maar wat een werk: zoveel boeken samenvatten. De auteur moest boeken lezen in het Arabisch, Italiaans, Latijn, Engels, Frans en Duits. Hij schreef in het Italiaans. Tijdens een sobere en korte drink achteraf raakte ik in gesprek met de Grieks-Maronitische patriarch van Jeruzalem (de middelste). Hij nodigde me uit om zondag om 9 uur te gaan concelebreren in zijn kerk hier te Jeruzalem.

De avond daar kon niet mooier eindigen. Eén van de jonge salesianen-studenten gaf me een affiche met een uitnodiging voor ... drie Taizé-gebedsmomenten tijdens de periode dat ik hier ben. Hij zei me dat hij absoluut eens naar Taizé wil gaan. Zijn ogen liggen nog op de grond daar, want ze vielen uit zijn oogkassen toen ik hem zei dat ik nu 44 weken Taizé-ervaringen heb meegemaakt.