Iedereen van de groep wenst naar Petra in Jordanië te gaan. Ik ook! Het moet echt de moeite waard zijn. Maar er zijn nogal wat problemen om daar te komen. Vandaar de emotie van gisteren. Een huurauto mag Jordanië niet binnen. Met de bus moet men helemaal tot het zuiderpunt van de Dode Zee (Eilat), daar de grens over en zo naar Petra. En heel die weg terug natuurlijk. Nu gaan enkelen maandag toch naar Petra. Maar de vier salesianen en nog anderen beslisten om niet mee te gaan: het betekent 12 uren in de bus om daar 4 uren te zijn. En het kost heel wat geld. Ik ben er niet ongelukkiger om.
Voor de rest was het een gewone lesdag. Vandaag over de Ark van Noach en de Toren van Babel. De lessen zijn zeker heel goed qua inhoud en qua didactiek. Alleen blijft de professor staan waar hij voor mij zou moeten beginnen. Zeggen dat de zondvloed historisch niet heeft plaats gevonden, en dus alles symbolisch moet verstaan worden, is een goed besluit. Maar dan de symboliek niet uitvoerig bespreken laat mij dan toch in de kou staan, ook al hebben we deze week schitterend zomerweer van rond de 20°. Gelukkig heb ik 'De Bijbel als Schepping', waarin ik dat wel al gelezen heb. In dat boek heb ik nog 100 bladzijden te gaan.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten