Gisteren namiddag sloten mijn broer en schoonzus aan bij onze bijbelgroep voor een geleid bezoek aan Jeruzalem van Jezus, deel 2. Na een interessante uitleg over de muren van de oude stad en hun geschiedenis, gingen we naar de Betesdavijver (foto 3), waarvan sprake in Johannes 5. De gids gaf niet enkel de historische uitleg, maar liet ook op een eigen en diepe wijze zien wat zo opvallend was voor dat verhaal. Namelijk dat Jezus aan die badinrichting was, een plaats waar de onreinen kwamen: kreupelen, lammen… En zich niets aantrok van het zelf onrein worden. Mensen die onwaardig geacht werden om op het tempelplein te komen. Het drukt zijn keuze voor de marginalen uit.
En dan de H. Grafkerk (foto 4), die de gids liever de Verrijzeniskerk noemt. Wat stond de gids voor een onmogelijke opdracht! Zo’n geschiedenis, een plaats die zo belangrijk is voor ons christelijk geloof, een superingewikkeld gebouw… Maar hij slaagde erin om toch sober te blijven en ons terug te voeren naar de tijd van Jezus, met respect voor de historische waarheid. Toch hadden we alle drie liever ook een evangelieverhaal gelezen over het sterven en verrijzen van Jezus. Maar juist op het moment dat ik dit wilde doen voor ons drie, kwam daar een groep aan met een gids die haast krijsend uitleg gaf, juist dichtbij de plaats waar we Jezus’ graf en dus zijn verrijzenis gedenken. Een plaats die vraagt om eerbiedige stilte en gebed.
Deze voormiddag bezochten mijn broer en schoonzus (ik had les) Petrus-in-Gallicantu (het hanengekraai na de drievoudige verloochening), Davids graf en de Kerk van Maria’s Inslapen. Deze namiddag gingen we met ons drieën naar Yad Vashem (foto 1 en 2), geopend in 2005: op wereldniveau dé gedenkplaats van de holocaust. 6 000 000 joden die werden uitegeroeid tijdens W.O. II, waarvan 1,5 miljoen kinderen, worden hier herdacht. Gebouwen, tentoonstelling, materiaal… alles is bijzonder goed bedacht en uitgevoerd. Het is iets wat stil maakt, héél stil! Geen enkele menselijke fantasie is in staat om in te schatten wat de jodenvervolging is geweest doorheen heel de menselijke geschiedenis en in de 20° eeuw in het bijzonder. Alleen God kan de racenvervolging - van welke groep dan ook - inschatten en het onnoemelijk menselijk leed. En dat er nog altijd racisme bestaat, soms heel erg zwaar en hardnekkig. En dat er mensen zijn die deze gruwelijke werkelijkheid ontkennen. Wat is de mens dat hij tot al die verschrikkelijke dingen in staat is?
En dan de H. Grafkerk (foto 4), die de gids liever de Verrijzeniskerk noemt. Wat stond de gids voor een onmogelijke opdracht! Zo’n geschiedenis, een plaats die zo belangrijk is voor ons christelijk geloof, een superingewikkeld gebouw… Maar hij slaagde erin om toch sober te blijven en ons terug te voeren naar de tijd van Jezus, met respect voor de historische waarheid. Toch hadden we alle drie liever ook een evangelieverhaal gelezen over het sterven en verrijzen van Jezus. Maar juist op het moment dat ik dit wilde doen voor ons drie, kwam daar een groep aan met een gids die haast krijsend uitleg gaf, juist dichtbij de plaats waar we Jezus’ graf en dus zijn verrijzenis gedenken. Een plaats die vraagt om eerbiedige stilte en gebed.
Deze voormiddag bezochten mijn broer en schoonzus (ik had les) Petrus-in-Gallicantu (het hanengekraai na de drievoudige verloochening), Davids graf en de Kerk van Maria’s Inslapen. Deze namiddag gingen we met ons drieën naar Yad Vashem (foto 1 en 2), geopend in 2005: op wereldniveau dé gedenkplaats van de holocaust. 6 000 000 joden die werden uitegeroeid tijdens W.O. II, waarvan 1,5 miljoen kinderen, worden hier herdacht. Gebouwen, tentoonstelling, materiaal… alles is bijzonder goed bedacht en uitgevoerd. Het is iets wat stil maakt, héél stil! Geen enkele menselijke fantasie is in staat om in te schatten wat de jodenvervolging is geweest doorheen heel de menselijke geschiedenis en in de 20° eeuw in het bijzonder. Alleen God kan de racenvervolging - van welke groep dan ook - inschatten en het onnoemelijk menselijk leed. En dat er nog altijd racisme bestaat, soms heel erg zwaar en hardnekkig. En dat er mensen zijn die deze gruwelijke werkelijkheid ontkennen. Wat is de mens dat hij tot al die verschrikkelijke dingen in staat is?
Ook Yad Vashem was nieuw voor mij. Wat ben ik dankbaar dat ik dit samen met mijn broer en schoonzus mag beleven! Ze genieten met volle teugen.
1 opmerking:
Dag Eric, Roger en Greet,
Terwijl ik dit lees,maak ik de link met de gruwelijke daad in Duitsland. Een jongere van 17 viel een school binnen en schoot zomaar 15 jonge mensen een kogel door het hoofd en pleegde daarna zelfmoord.
Niemand zal ooit het 'waarom' van deze daad kunnen achterhalen.
Ik herhaal jouw vraag : wat is de mens dat hij tot zo'n verschrikkelijke dingen in staat is ? " Waarom ? "
Antwoorden zijn er niet, alleen een machteloos toezien .
Ik geniet hier mee van jullie samenzijn.
Ik wens jullie nog mooie momenten toe, daar samen in Jeruzalem !
Geniet maar van die verbondenheid met mekaar die op zo'n plaatsen zo intens beleefd kan worden, dat alleen 'vreugde' en 'dankbaarheid' een antwoord kan zijn.
Groetjes,
Lieve
Een reactie posten