Jericho

Gisterenavond was ik snipverkouden, wat me een slechte nacht bezorgde. Als ik morgen dus geen bericht plaats, is het omdat ik ziek ben.

Vandaag alweer op baan, want het is woensdag. Deze keer naar Jericho. Gelukkig niet al te ver van Jeruzalem. Het is op twee punten een recordhouder, en je ziet dan ook de Guinessrecordbordjes staan: het is de laagste stad ter wereld (ongeveer 256 meter onder de zeespiegel) en het is de oudste stad: 10 000 jaar! Er is een wachttoren gevonden die inderdaad van die tijd stamt.

Eerst gingen we naar het Grieks-orthodoks klooster, dat letterlijk tegen een zeer hoge rotswand hangt (zie foto). We zijn er met een kabellift naartoe gegaan, al moet je nog een driehondertal meter eventjes dalen en daarna met trappen naar boven. Een uniek klooster. Het heeft de naam van 'de verleidingen van Jezus in de woestijn'. In een aparte kapel kan je dan ook een steen aanraken waar Jezus op zou gebeden hebben. Uiteraard werd het evangelieverhaal van Jezus in de woestijn voorgelezen.

Daarna bezochten we de bron. Jericho telt meerdere bronnen, en daardoor kan de stad ook leven als een oase in de woestijn, met nu 35 000 mensen.

Na een lichte maaltijd in een restaurant (buiten, met zicht op een geitenherder) bezochten we de sycomoorboom, waarin - zo geloven de lichtgelovigen - Zacheus zat toen Jezus voorbij kwam. Het is alleszins een sycomoor!

De nieuwe Grieks-orthodokse kerk, die nog in aanbouw is, is prachtig. Binnen is ze helemaal af. Elk plekje is bedekt met prachtige ikonen (zie foto). Wat een geduld! De hemel op aarde.

En tenslotte reden we naar een stukje wildernis op een halve kilometer van de weg Jericho-Jeruzalem, de woestijn van Juda net ten westen van Jericho. We kregen een half uur om in stilte te mediteren en te bidden rond het verhaal van Jezus in de woestijn.