Galilea dag 2

Dit is bericht 200, en wel op het feest van Sint-Jozef, hier zo dicht bij de plaats waar deze heilige man leefde, werkte en stierf. De dag begon met een schitterend ontbijt, waarbij je vooral moet opletten niet teveel te eten. Ook het avondeten van gisteren was fantastisch.

Ons eerste bezoek had plaats in een kibboets, waar twee broers in 1985 een oude boot in het meer vonden. De boot blijkt inderdaad ongeveer 2000 jaar oud te zijn, wellicht gezonken bij een gevecht. De boot is zo goed bewaard, dat men zich aan de hand ervan een zeer goed beeld kan scheppen van de boten die ten tijde van Jezus hier op het meer voeren, meestal om vis te vangen.

Op dezelfde plaats stapten we op een grote boot, waar wel 80 mensen op kunnen, en voeren naar het noorden van het meer, dat een omtrek heeft van ongeveer 50 km. Toen werd de motor stil gelegd en werd het verhaal voorgelezen waar Jezus Petrus uitnodigt om over het water naar Hem toe te gaan, en waar Petrus begint te zinken als hij schrik krijgt. Deze tekst werd verbonden met een gepaste tekst uit Psalm 107 en uit Job. In de drie teksten speelt het water een centrale rol. En dan de stilte, die zoveel goede dingen doet. Het is een onvergetelijke ervaring.

Dan met de bus naar de berg (eigenlijk een heuveltje) van de zaligsprekingen, waar we eucharistie vierden, uiteraard rond de zaligheden uit Mattheus 5. De zaligheden zegden me heel veel over de trillingen van de H. Geest in ons, en de diepste trillingen van onze ziel. Er is geen diepere vreugde mogelijk! Het is Gods eigen vreugde. Daar aten we ook: voor iedereen een Petrusvis, voor mij dus de tweede, maar deze keer niet zo droog opgediend. De wandeling (foto 3) naar beneden (zowat drie kwartier) werd onderbroken door een kwartier stilte in het gras met zicht op het meer (foto 4). En werden de zaligheden heel rustig herhaald. Het tsjilpen van vogels klinkt dan zo hemels!

In het oude Kafarnaum ten noorden van het meer - waar Jezus thuis was gedurende iets meer dan twee jaar - kregen we schitterende informatie over de opgravingen en het leven van toen. Er zijn vele huizen, een synagoge, het huis van Petrus... te zien (foto 5). Boven die laatste is een prachtige moderne kerk gebouwd, zeer open, met veel licht en iedereen zit rond het huis van Petrus.

Onze dag eindigde op de plaats waar Petrus' relatie met Jezus herdacht wordt en waar Jezus hem driemaal vraagt: "Het je Mij lief?" en waar Hij Petrus tot driemaal toe opdraagt de schapen te weiden. Het meer was zo kalm, dat het water nauwelijks bewoog. Windstil. Het hielp om heel diep stil te worden en de drie vragen en de drie zendingsopdrachten van Jezus diep te laten doordringen en tot de drie antwoorden van Petrus te groeien.

We zagen ook zéér prachtige natuur, met talloze bloemen. De lente is hier volop bezig. Vandaar de twee foto's van bloemen. Het was een diepe dag voor de ziel en het hart, een godsgeschenk.