Eindrapport

Op 26 augustus voelde ik me als op 1 september, nog wel in een nieuwe school, in een ander land, in een taal die ik quasi niet kende... Je zou van minder nachtmerries zien lopen in je nachtdromen. Vandaag voel ik me als een leerling op het einde van het schooljaar, zo rond 25 juni, die naar school mag gaan om te horen hoe zijn leervorderingen er voor staan. En om te zien welk figuur hij zal slaan op de proclamatie.

De test duurde een uur. Was niet zo moeilijk. Maar je moest wel bij de pinken zijn. Toch nog enkele domme foutjes gemaakt. De leraar gaf nu ook toe dat er een tweetal zaakjes in de test zaten, die we niet gezien hadden.

Als ik alles samentel, heb ik 80 procent. Wel te verstaan tweede niveau... Er is nog een zeer lange weg af te leggen eer ik wat vlot Italiaans zal kunnen spreken. Geschreven teksten begrijpen lukt vrij vlot. En dat heb ik het meeste nodig: de cursussen die ik wil volgen, wil ik na de lessen grondig verwerken. Nu ben ik tevreden. Toch maar na ietsje meer dan 3 weken effectief les volgen.

Eén medeleerling heeft de test niet gemaakt: gewoon niet gekomen. Vreemd. Drie zijn niet eens komen kijken naar hun resultaten. Ook vreemd. Ook deze ervaringen zijn middelen om culturen te leren kennen. Raar, maar tussen de Koreaan en mij klikt het vrij goed en we zitten in dezelfde gemeenschap vanaf vrijdagavond tot 24 december. En nu... ga ik eens flink wandelen. En daar heb ik geen Italiaans voor nodig. Cioa! Salve!