Catacomben

Gisteren was ik heel moe. Na drie weken intense taalstudie... En het was drukkend weer. Gisterenavond heb ik mijn computer niet durven opstarten: onweer, donder, bliksem, stortregen. Maar vandaag is het weer even warm en momenteel is het zonnig met bewolking. Morgen en overmorgen krijgen we 22 graden. Onze leraar wacht al weken op dit frisser weer.

Deze voormiddag zijn we naar de catacombem van Sint-Calixtus geweest. Want er zijn 60 verschillende catacomben in Rome. Met alweer een uitzonderlijk goede gids. Veel uitleg voor we naar beneden gingen en ook ter plaatse prima gidsing. Beneden hebben we samen de eucharistie gevierd: de mis van de martelaren. De voorbeden waren vrij (spontaan dus) en bleven aan de ribben kleven. Daarna zijn we nog het oude kerkje (6° eeuw) Quo Vadis gaan bezoeken. Dat ligt op 1 kilometer van die catacomben.

Van de christenen vanaf 180 of ietsje eerder zijn zeer veel sporen bewaard. De catacomben zijn eigenlijk één grote catechese, veel meer met beelden dan met woorden. Prachtig gewoon. De eerste christelijke kunst. De goede herder, de vis, de duif met de vredestak, Jona en het monster, brood, de wijnkruiken, de ch en de ro (twee eerste letters van Christus), het kruis natuurlijk...

Vandaag neem ik een rustdag wat de studies betreft. Morgen er weer tegenaan. Tegen maandag moeten we onze eerste brief schrijven. Thema: een volwassen zoon is gaan samenwonen en antwoordt op een brief van zijn moeder, die gescheiden is van de vader. We hebben gisteren deze laatste brief in de les gelezen, ontleed...