Dagelijks gebed

Een sabbatjaar is een geschenk van God. Ik heb eerder uitgelegd dat Hij het initiatief genomen heeft om mij een sabbatjaar te geven. Ik ben God heel dankbaar voor deze uitzonderlijke kans. Een sabbatjaar is zeker ook een jaar van gebed. Zoals de joodse 'sabbat' de dag van de Heer is, met Hem, voor Hem. Hoe ziet het gebed er hier uit, voor mij, op een gewone dag?

Om 7.20 uur ben ik in de kapel. Kort gebed en het boek van de getijden (psalmenboek) klaar steken. Want het is een hele opgave in een nieuw brevier thuis te komen. Om 7.30 uur stipt bidden we het mooie Mariagebed 'het Angelus', gevolgd door het morgengebed van het brevier. Rond 7.50 is dat gedaan. Dan volgt een stilte voor meditatie, gebed... Iets over 8.00 uur bidden we het Mariagebed van de congregatie, een toewijding aan Maria Hulp, de madonna van Don Bosco. Een echt salesiaans gebed dus. Dan trekken de priesters de albe aan en de stool en begint de eucharistie. Die is gedaan om 8.35 uur.

Als mijn lessen gedaan zijn, dus rond 16.30 uur, bid ik de rozenkrans, al wandelend, om tegelijk ook wat beweging te hebben. Ik heb hiervoor in Lourdes een nieuwe rozenkrans gekocht. Heel uitdrukkelijk bid ik dan voor de intenties die ik mee naar Rome heb genomen of die mij via mail of in de reacties op de blogspot toekomen. Of zorgen, uitdagingen... die tijdens de dag op mij afkomen. Dat duurt ongeveer 20 minuten.

Om 19.20 uur ben ik opnieuw in de kapel om me voor te bereiden op het avondgebed van het brevier. Ook dit gebed begint met het angelus. Dat eindigt rond 19.50 uur. Dan geeft iemand een avondwoordje, zoals het bij Don Bosco reeds de gewoonte was. Gisteren bijvoorbeeld kwam de studentenpastor van de universiteit uitleggen wat de pastoraal onder de studenten betekent en wat hij van de salesiaanse studenten verwacht. Dat duurt ongeveer 10 minuten.

Uiteraard beginnen en eindigen de drie maaltijden ook met een gebed.

In de kapel zijn we ondertussen met een 60-tal. Als we samen zingen, maakt dat een diepe indruk. De gebeden zijn klassiek, maar verzorgd en er zit een ziel in. Stilaan kan ik doorheen het Italiaans ook de diepte van de inhoud proeven. Natuurlijk herken ik de inhouden van ons Nederlands brevier, want overal ter wereld bidden katholieke priesters en religieuzen dezelfde psalmen. Het liefste zing ik mee, omdat er dan meer tijd is om de Italiaanse woorden te begrijpen, uit te spreken en te proeven. Soms is het een melodie die we in Vlaanderen ook zingen. Alleen de woorden zijn natuurlijk in het Italiaans.