Uitstap 1: de paus en salesiaans Rome

Vooreerst: aan alle schoolgaande kinderen, jongeren en schoolratten (volwassenen dus) een goede start! Na toch nog een zomers weekend in België. Moge het een goed schooljaar worden met Gods zegen. En aan alle niet-schoolgaande volwassenen: eveneens een mooi werkjaar, vol zinvolle ervaringen en dienstbaarheid aan velen. Aan de gepensioneerden of tbs-sers: geniet ervan en doe zinvolle dingen, die het leven vervullen. Aan allen Gods zegen. Ik bid voor jullie.

We hebben een prima uitstap gehad. Eerst de salesiaanse villa van Frascati. Een oude villa met pauselijke betekenis, waar salesianen nu school doen. Heel mooi gelegen.

Dan Castel Gandolfo en de paus. 1,5 uur wachten, aanschuiven en toch nog op een prachtige wijze aanwezig kunnen zijn bij het angelus van de paus. Iedereen stond dichtbij. De binnenkoer (overdekt en dus in de schaduw) stond werkelijk eivol. Stipt om 12 uur verscheen de paus, Benedictus de 16de. Eerst wuiven, dan begon hij snel aan een boodschap die voor mij verloren is gegaan wegens mijn slecht Italiaans en de slechte geluidsinstallatie. Aan u om te beslissen wat de zwaarste oorzaak was. Bovendien was de stem van de paus wat schor, alsof hij last had aan de keel. Na het angelus, dat mooi werd meegebeden door de aangewezigen, opnieuw een boodschap. Tenslotte vermeldde hij alle groepen die officieel aanwezig waren. Ook wij werden vernoemd, kort. De groepen antwoordden met een applaus, gejuich, een lied, een zwaaiende spandoek... En de paus reageerde zeer alert en maakte hartelijk contact vanaf zijn balkon. Na 20 minuten was het voorbij. Dat buitenverblijf is zeer mooi gelegen: op een heuveltop bij een meer en tussen andere heuvels. Tenslotte bezochten we de parochiekerk van Castel Gandolfo-dorp, waar salesianen de dienst uit maken. Voor heel wat medebroeders was het de eerste keer dat ze een paus in levende lijve zagen. Ze waren deze morgen dan ook wat zenuwachtig aan het ontbijt.

Vandaar naar ons noviciaat in Rome. Een ongelooflijk mooi huis, prachtig gemoderniseerd. Er zijn tien novicen, waarvan twee niet-Italianen. Boven op het huis hebben ze een idyllisch mooi uitzicht op de stad, de zee (in de verte) en de heuvels rondom en bovendien op een ander mooi meer. De sfeer zat erin: de novicen zongen terwijl wij aten (we kwamen wat laat toe...) en na het eten zongen wij voor hen. Onze Spanjaarden trokken de kar en of het Spaans was! Ook 'Guantanamerra' zat ertussen. Een Don Boscolied en 'we shall overcome...', in totaal een zestal liederen. Met ritme, handgeklap... Zeer deugddoend.

Daarna bezochten we de kerk die zowat 50 jaar geleden in Rome werd opgericht ter ere van Don Bosco. Zitplaatsen: 1300. Schitterend, al zouden wij in Vlaanderen een moderne kerk anders opvatten. Ook de Brit van onze groep deelde die mening. De mozaïeken (veel, groot, prachtig) bekoorden mij nog het meest. Zeker ook het prachtig marmer. In die kerk en in de lokalen van de salesianen achter die kerk vindt morgen een grote gebeurtenis plaats voor onze congregatie: vier salesiaanse Italiaanse provincies in en rond Rome worden één provincie, in totaal 570 medebroeders, waarvan de meesten oud zijn. Ik sprak kort met een Sardische en Italiaanse jonge medebroeder en het is duidelijk, zoals overal in West-Europa: de spanning tussen het groot aantal 'oude' en oudere salesianen en het klein aantal 'jongeren' en 'heel jongeren'. De huidige opvolger van Don Bosco, Don Chavez, komt er morgen de vereniging installeren. Alles was kraaknet en bevlagd en in een enorme zaal stonden de tafels reeds klaar voor de buffetmaaltijd.

Tenslotte reden we naar de kerk die in 1936 aan Maria Hulp der Christenen werd toegewijd, en waar zeer veel mensen komen bidden: een echt Mariabedevaartsoord. Een enthousiaste oude salesiaan vertelde over de kunstwerken. En vermeldde zowaar de betekenis van Waterloo en Napoleon! Indrukwekkend heiligdom. Tegelijkertijd is het de parochiekerk voor 30 000 inwoners. Een gemeenschap van 20 medebroeders maakt er de dienst uit.

Met veel dank ronden we dit weekend af. En ja, niet vergeten: gisterenavond at ik de eerste 'gelati'. Ze zullen mij daar nog zien, in dat ijsjescafé! Opnieuw buiten op een terras in het zachte weer. En morgen de resultaten van mijn eerste test Italiaans. Oeioei...